Waarom hondentrainingscentrum P.E.T.D.O.G. is gestopt met groepstraining
Meer dan twintig jaar geleden besloot hondentrainingscentrum P.E.T.D.O.G. te stoppen met het geven van hondentraining in groepen.
De reden was duidelijk: in een groepsles konden wij niet de kwaliteit en diepgang bieden die nodig zijn om hond en eigenaar écht verder te helpen.

Te weinig individuele aandacht
Ook met twee instructeurs kwamen persoonlijke vragen en situaties onvoldoende aan bod.
Met zes honden en zes eigenaren in één uur blijft er maar een paar minuten per combinatie over.
We gaven verschillende cursussen, afhankelijk van de leeftijd van de hond en het niveau: puppentraining, jonge hondentraining, gevorderd, gevorderd 1, gevorderd 2, all round en behendigheid.
U bent geen eenheidsworst, uw gezinssituatie is dat niet en uw hond al helemaal niet!
Eén uurtje in de week: eerst in een loods, later op een grasveld en op het laatst in een paardenbak, waarbij we al zelfs bij sommige (intensievere) groepen met 2 instructeurs tegelijk werkten. Maar zelfs met 2 instructeurs en maar 6 hondjes in de groep merkten wij dat wij niet díe informatie konden geven, die wij wilden geven. Reken maar uit: 6 honden en eigenaren in een uur, die allemaal dezelfde oefening doen; de één een beetje beter dan de ander.
Onnatuurlijk en onbetrouwbaar gedrag
Andere honden vertoonden juist niet het probleemgedrag waar de eigenaar thuis tegenaan liep. Veel honden reageerden anders dan thuis.
Sommigen raakten overprikkeld door het veld vol soortgenoten en lieten ongewoon druk of nerveus gedrag zien. De eigenaar die toch vaak een beetje zenuwachtig was of hun hond het wel goed deed. Honden die gedrag vertoonden dat ze normaal gesproken nooit vertoonden of juist het omgekeerde: gedrag niet laten zien waar de eigenaar thuis enorme last van had.
In dat uurtje in de week konden wij het niet voor elkaar krijgen om díe informatie te geven die we zo graag wilden geven. We gaven oefeningen en het huiswerk dat hoorde bij het programma van die dag. En wij gingen steeds vaker onbevredigd naar huis, omdat we zagen dat mensen met vragen achter bleven, thuis heel hard net op de verkeerde manier gingen oefenen en wij de week daarna aardig wat tijd kwijt waren om dat weer een beetje recht te trekken. Steeds vaker merkten wij dat het aanbieden van eenheidsworst niet dat was wat wij graag wilden bereiken.
Wij wilden mensen leren kijken naar het gedrag van hún hond, naar de lichaamstaal van hún hond, wat bedoelde nou hun hond? Waarom deed hij dat wat hij deed? Hoe kun je daar als eigenaar bij aansluiten, zodat negatief gedrag niet ontstaat of in ieder geval snel omgedraaid kan worden? Dat kun je gewoonweg niet bereiken in een groep.
Vragen en misverstanden tussen de lessen
De week erna ging kostbare lestijd op aan het corrigeren van verkeerde routines.
Wij zagen regelmatig dat eigenaren het huiswerk anders uitvoerden dan bedoeld.
Grote verschillen tussen honden en gezinnen
Voorbeeld: een Duitse herder-pup in een jong gezin
Een energieke pup die leeft met drie kinderen van 3 tot 11 jaar, in een huis waar dagelijks wordt gespeeld, gerend en gesport.
Hier mag de hond vaak meedoen, op de bank springen, achter ballen aan rennen en met de kinderen ravotten.
In zo’n gezin vinden ze het meestal minder belangrijk dat de hond direct gaat liggen op commando, niet trekt aan de lijn of meteen komt bij de eerste roep.
Belangrijker is dat hij een speels maatje wordt voor de kinderen en leert naar hen te luisteren.
Voorbeeld: diezelfde Duitse herder-pup bij een ouder echtpaar
Dezelfde pup kan ook terechtkomen bij twee rustige mensen die grotendeels thuis zijn, in een appartement wonen en drie keer per dag een rustige wandeling door het park maken.
Deze hond ligt vooral aan hun voeten, krijgt regelmatig een knuffel en een kluif, en kent een veel rustiger dagritme.
In deze situatie is het wél belangrijk dat de hond niet trekt aan de lijn, rustig gaat liggen op commando en kalm blijft bij het knuffelen of spelen.
Beide honden hebben een prachtig leven, maar de verwachtingen en dagelijkse prikkels verschillen compleet.
En het gaat nog altijd om dezelfde hond met hetzelfde karakter.
In een groepsles is daar simpelweg geen ruimte voor.
Omdat wij in groepsverband niet kon inspelen op zulke grote verschillen, zijn wij bewust gestopt met groepslessen.
Onze conclusie: een hond leert en reageert anders in een onnatuurlijke groep dan in de omgeving waar hij zich veilig voelt.
Precies daar waar de hond leeft en het gedrag laat zien dat hij elke dag laat zien, omdat hij daar is waar hij zich het prettigst voelt: bij zijn eigen eigenaar. Die zich op zijn beurtook weer gedraagt zoals hij zich altijd gedraagt in de omgeving waar hij met de hond het meest is, namelijk thuis.
Dát is waar de training moet plaatsvinden. Dát is waar wij kunnen aansluiten op de eisen die de gezinssituatie aan de hond stelt. En dáár zit onze kracht. Jou dàt aanleren wat jij belangrijk vindt.