Na jaren groepstraining te hebben gegeven, is hondentrainingscentrum P.E.T.D.O.G. ruim 20 jaar geleden gestopt met het geven van trainingen in groepen. Ook wij gaven die

standaard trainingen in groepen, al was het dan al wel in groepjes van maximaal 6 honden en hun eigenaar.

We gaven verschillende cursussen, afhankelijk van de

leeftijd van de hond en het niveau: puppentraining, jonge hondentraining, gevorderd, gevorderd 1, gevorderd 2, all round en behendigheid.

Eén uurtje in de week: eerst in een loods, later op een grasveld en op het laatst in een paardenbak, waarbij we al zelfs bij sommige (intensievere) groepen met 2 instructeurs tegelijk werkten. Maar zelfs met 2 instructeurs en maar 6 hondjes in de groep merkten wij dat wij niet díe informatie konden geven, die wij wilden geven. Reken maar uit: 6 honden en eigenaren in een uur, die allemaal dezelfde oefening doen; de één een beetje beter dan de ander.

Het bleef bij het houden van een algemeen verhaal in een gemaakte situatie, namelijk allemaal honden en eigenaren die normaal nooit op zo’n veld stonden, honden die al thuis aan hun baasje merkten dat het weer de dag van de training was

en de eigenaar die toch vaak een beetje zenuwachtig was of hun hond het wel goed deed. Honden die gedrag vertoonden dat ze normaal gesproken nooit vertoonden of juist het omgekeerde: gedrag niet laten zien waar de eigenaar thuis enorme last van had.

In dat uurtje in de week konden wij het niet voor elkaar krijgen om díe informatie te geven die we zo graag wilden geven. We gaven oefeningen en het huiswerk dat hoorde bij het programma van die dag. En wij gingen steeds vaker onbevredigd naar huis, omdat we zagen dat mensen met vragen achter bleven, thuis heel hard net op de verkeerde manier gingen oefenen en wij de week daarna aardig wat tijd kwijt waren om dat weer een beetje recht te trekken. Steeds vaker merkten wij dat het aanbieden van eenheidsworst niet dat was wat wij graag wilden bereiken.

Wij wilden mensen leren kijken naar het gedrag van hún hond, naar de lichaamstaal van hún hond, wat bedoelde nou hun hond? Waarom deed hij dat wat hij deed? Hoe kun je daar als eigenaar bij aansluiten, zodat negatief gedrag niet ontstaat of in ieder geval snel omgedraaid kan worden? Dat kun je gewoonweg niet bereiken in een groep.

Het maakt nogal een verschil of jouw hond in jouw gezinssituatie woont of bij een totaal ander gezin.

Neem in gedachten eens een lief schattig Duitse Herderpupje. De ene Duitse Herder komt als gezinshond op een woonboerderij in een druk gezin met 3 kinderen in de leeftijd van 3 tot 11 jaar, veel sport en clubjes waar naar Oe geracet wordt en met 2 drukke fulltime werkende volwassenen. Deze hond mag veel, mag lekker over de bank rennen met de kinderen, speelt veel met een bal met de kinderen in de tuin en rent lekker met ze mee.

Neem deze zelfde Duitse Herderpup nou eens in een gezinssituatie bij een ouder echtpaar dat beiden met

pensioen is, lichamelijk misschien niet meer al te fit, vrijwel altijd thuis en wonend op een appartement. Deze hond gaat dagelijks 3 keer per dag uit naar het park, waar hij meestal aangelijnd een uur heerlijk mag lopen en lekker overal mag snuffelen. Als ze thuis zijn, ligt de hond heerlijk aan de voeten van de eigenaar, krijgt regelmatig een knuffel en een lekkere kluif. Deze precies deze zelfde hond heeft in beide gezinssituaties een heerlijk leven, maar er zal toch iets totaal anders van hem verwacht worden in de verschillende gezinssituaties.

Juist dat is waarin wij in de groepslessen geen aandacht voor konden geven. En juist dat is wat wij zo belangrijk vinden: jouw hond moet een onderdeel van jouw gezin worden en daardoor hebben jij en hij individuele begeleiding nodig die je in een groepstraining nooit aan bod kunt laten komen.

De enige manier om dit te ondervangen is door uit groepstrainingen te stappen en individueel aan het werk te

gaan. Precies daar waar de hond leeft en het gedrag laat zien dat hij elke dag laat zien, omdat hij daar is waar hij zich het prettigst voelt: bij zijn eigen eigenaar. Die zich op zijn beurt

ook weer gedraagt zoals hij zich altijd gedraagt in de omgeving waar hij met de hond het meest is, namelijk thuis.

Dát is waar de training moet plaatsvinden. Dát is waar wij kunnen aansluiten op de eisen die de gezinssituatie aan de hond stelt. En dáár zit onze kracht. Jou dàt aanleren wat jij belangrijk vindt.

Want neem nou die Duitse Herder weer eens in gedachte. In het drukke gezin zullen ze het misschien minder belangrijk vinden dat de hond gaat liggen op commando, het niet zo erg vinden dat hij trekt aan de lijn, het niet zo erg vinden als hij niet direct komt als je hem 1 keer roept, maar wat zij waarschijnlijk wel belangrijk vinden, is dat de hond het

maatje wordt van de kinderen, dat hij leert luisteren naar hen. In de situatie van het oudere echtpaar is het mogelijk wèl belangrijk dat hij niet trekt aan de lijn, dat hij ‘af’ gaat als de eigenaar dit graag wil en dat hij rustig doet als ze met hem willen knuffelen of spelen. Totaal verschillende eisen aan precies dezelfde hond met nog steeds hetzelfde karakter.

En dat leren wij je begeleiden. Jij moet het jouw hond leren, maar leert van ons hoe je dat het beste kunt doen. Wat wil jíj jouw hond aanleren? Wat vind jij belangrijk voor jouw hond? Wij leren je kijken naar je hond. Wat heeft hij nodig? Hoe kun je hem leren lezen qua lichaamstaal en gedrag? Welke manier van trainen past jou het beste? Hoe kun je

eventueel negatief gedrag voorkomen en als het ontstaat, hoe kun je het afleren?

Dat is waarom wij geen groepstraining meer geven. Jij bent geen eenheidsworst, jouw gezinssituatie is dat niet en jouw hond al helemaal niet!